Jeruzalem (1)

Shalom!

Met shabbat ligt het verkeer in Israël plat, dus dat betekend geen bussen van vrijdag zonsondergang tot zaterdag ondergang. Dus toen Willian en ik zaterdag om 17.30 uur met de bus vertrokken richting Jeruzalem, was dit de eerste bus die die dag reed. Ik moet zeggen dat ik steeds beter gewend raken aan het Israëlische bus systeem. Ik krijg ondertussen niet meer de zenuwen als de bus te laat is en ik houd er gewoon rekening mee dat ik een uur later thuis kan zijn. Maar vandaag verliep de reis wonderbaarlijk spoedig. Dus tweeënhalf uur later liepen wij met de sleutel in onze ene hand en beddengoed in onze andere hand richting onze kamer in het Abraham hostel.

Nadat we onze spullen in het hostel hadden gedropt zijn we met de tram richting de oude stad gebracht. We hebben daar een bezoek gebracht aan de Klaagmuur. Dat is echt een bijzondere ervaring. Het was zaterdagavond, vlak na de shabbat, dus je zou denken dat het niet heel druk zou zijn. Maar dat was echt niet het geval.

Mannen en vrouwen staan gescheiden bij de Klaagmuur en vooral bij de kant van de vrouwen is het heel erg druk. Bij de mannen zag je veel echt typisch Joodse klederdracht, deze bestond uit zwart pak, met hoed en pijpenkrullen of een grote bondmuts met een soort van zwarte badjas en zwarte of witte panty's. Ik heb me laten vertellen dat deze laatste groep uit Rusland en omstreken komen. Als de Joden bij de muur vandaan lopen, mogen ze deze de rug niet toekeren, dus je ziet veel van hen achterste voren weer terug lopen. Ook bewegen veel Joden met hun lichaam als ze aan het bidden zijn of staan ze met hun gezicht in de Tenach. Maar sommigen van hen lopen er ook gerust met de kinderwagen of voeren gesprekken met vrienden of familie.

Ik vond het bijzonder dat op zo'n heilige en waardevolle plek voor de Joden, zoveel toeristen aanwezig mochten zijn. Nadat we de Klaagmuur hadden bezocht, zijn we door de smalle straatjes met enorm veel souvenirs winkels terug gelopen naar de tram, die ons dicht bij ons hostel bracht. 

De volgende ochtend zijn we naar een parkje op 15 minuten lopen afstand gegaan. Op een bankje in de zon, heb ik een bijbel studie gedaan over de 12 discipelen gedaan en Willian heeft een dienst geluisterd. Het was echt een heerlijke plek, waar de drukke stad alleen op afstand te horen was. Later op de morgen zijn we door gelopen naar een ander park. Wauw, dit was echt een mooi park. In het park liepen allemaal smalle paadjes tussen mooie bloemen en bomen. Het park liep een beetje op en boven op de heuvel had je een mooi uitzicht over de oude stad. We kwamen ook iets typisch Nederlands tegen: een molen (zie foto). We zijn terug gelopen naar ons hostel en hebben wat gegeten.

Rond kwart voor 5 zijn we van ons hostel vertrokken, om een dienst bij King of Kings bij te wonen. Dit was een evangelische multiculturele kerk, waar Engels en Hebreeuws wordt gesproken. Deze dienst was niet overdreven, 3 minuten van ons hostel vandaan. De dienst was iets anders dan wij gewend zijn. Het begon met zingen van liederen onder begeleiding van een band. Het zingen was van de liederen was in het Engels en het Hebreeuws, dit was erg mooi. Vervolgens werden verschillende gedeelten uit de Bijbel gelezen. Daarna kwam er voorganger, hij stak zijn eigen verhaal af, wat totaal niet in verband stond met de Bijbelgedeelten die gelezen. Zijn verhaal kwam er op neer dat als je je eigen bitterheid aan de kant zou zetten en de duivel samen met God zou overwinnen, kwam alles goed. Ook haalde hij Bijbelteksten. Willian en ik hebben deze teksten later nagelezen en het bleek dat ze totaal uit hun verband waren gehaald. Dus wij waren niet positief over deze dienst. 

Na de dienst hebben we heerlijk eten gekookt in de gemeenschappelijke keuken van het hostel. Het was echt lekker, Willie je kan goed koken! :) Annelies en Maartje met vriend en vriendinnen sliepen deze nacht in het zelfde hostel. Dus wij hebben met hen nog even wat gedronken. Rond 22.30 uur gingen we slapen. Dus was echt veel te laat want de volgende dag ging de wekker om 3.00 uur af, omdat we met de Massada tour mee zouden gaan. 

Heel veel liefs,
Marlies