Vrijwiligersdag Aleh (November)

26 november 2018 - Shoval, Israël

Hallo allemaal!

Afgelopen maandag was onze 2e vrijwilligers dag. We hadden deze keer geluk, de dag begon op ALEH Negev, dus we hoefden niet te reizen. Om 10.00 werden alle vrijwilligers van ALEH Negev, Jeruzalem en Gedera, met koffie en broodjes verwelkomd. We kregen eerst een introductievideo te zien over het ontstaan en het werk bij ALEH Negev. Ik had deze video al eerder gezien, maar omdat ik nu weet wat het werk bij ALEH inhoudt en de bewoners ken, herkende ik heel veel uit de video, dat was echt leuk.  

Vervolgens kregen we een rondleiding over ALEH. Deze rondleiding kwam overeen met de tour die we op de eerste dag bij ALEH kregen. De rondleiding werd gegeven door Peter- Paul en ook sommige vrijwilligers kwamen aan het woord om iets over het werk bij ALEH te vertellen. Het was mooi om te horen hoe andere vrijwilligers het werk ervaarden. Dit kwam veelal overeen met de ervaring die ik heb. In de eerste dagen moet je echt zoeken naar wat je kan doen en vraag je af en toe af waarom je op ALEH bent. In mijn huis zijn veel bewoners eigenlijk baby's en peuters in een grote mensenlichaam. Als je hen leert kennen, ga je echt van ze houden en de lach van de bewoners maakt je dag goed! 

Na de rondleiding werden we met een busje van ALEH naar Kibbutz Shoval gebracht. Michal, de organisator voor buitenlandse vrijwilligers, is in deze Kibbutz opgegroeid en woont er ook nu weer. Bij de Kibbutz kregen we lunch, deze bestond uit een lopend buffet. De lunch was in een enorm grote zaal, waar vroeger elke dag met elkaar gegeten werd. Nu kunnen bewoners van de Kibbutz zelf kiezen of ze in de gemeenschappelijke zaal gaan eten of thuis. 

Na de lunch vertelde een vrouw ons iets over de geschiedenis van de Kibbutz. De Kibbutz was in 1946 in het geheim opgericht door 20 jonge mensen. Dit moest in het geheim gebeuren omdat de staat van Israël nog niet was opgericht. Deze jonge mensen leefden in tenten en werkten elke dag keihard op het land in de droge Negev woestijn. Iedere dag kwam er een tankwagen die hen van water voorzag. Ze bouwden een veiligheidstoren, zodat ze omgeving in de gaten konden houden. Toen de staat van Israël in 1948 werd uitgeroepen, groeide de Kibbutz, doordat jonge mensen die de holocaust hadden overleefd, zich in de Kibbutz gingen settelen. De mensen werkten hard, ze bouwden huizen en bewerkten het land.

Alles in de Kibbutz was gemeenschappelijk. Als iemand nieuwe schoenen wilde kopen, moest hij/ zij eerst toestemming hebben. Baby's van 4 weken oud werden naar de kinderopvang gebracht, hier woonden ze vanaf nu. De ouders werkten overdag en vanaf het einde van de middag was er tijd voor de kinderen. Al op jonge leeftijd moesten de kinderen meehelpen met het werk op de Kibbutz. 

Het leven in de Kibbutz, lijkt nu meer op een dorpje met een hele hechte gemeenschap. Als er bijvoorbeeld een baby wordt geboren of als er iemand is overleden, wordt er van alle kanten hulp aangeboden. Ook zijn de gemeenschappelijke gebouwen nog in gebruik, maar je bent niet verplicht om hier naar toe te gaan. Werken buiten de muren van de Kibbutz en eigen bezittingen hebben, is nu ook heel normaal. 

Een andere vrouw uit de Kibbutz vertelde dat zij voor 2,5 maand als vrijwilliger naar de Kibbutz was gekomen. Ze wilde graag in de zuivel werken, maar dat mocht niet omdat ze te kort in de Kibbutz verbleef. Daarom besloot ze een jaar te blijven. In de kibbutz ontmoette ze haar man. Nu, zo'n 40 jaar woont ze nog steeds in de Kibbutz, samen met haar man. Haar 3 kinderen en kleinkinderen wonen ook in de Kibbutz. 

Na deze verhalen, kregen we de landbouw rond de Kibbutz vanuit een kar achter een tractor te zien. Er werden wortels, tarwe en aardappelen verbouwd op de landerijen. De omgeving deed me een beetje aan Limburg denken. Het was heuvelachtig en het droge land was groen door irrigatie. Boven op een heuvel, met een mooi uitzicht over de omgeving, kregen we koffie of thee en koek. Daarna zijn we weer naar de Kibbutz gereden. Daar werden we opgewacht door een busje van ALEH, die ons weer terugbracht naar ALEH Negev. 

Het was een topdagje, dankjewel Peter en Michal!

Heel veel liefs, 
Marlies 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

2 Reacties

  1. Lia averink:
    3 december 2018
    wat een interessant verhaal. geniet nog maar even,want nog een paar weken en gaan jullie gaan weer naar nederland.
  2. Tante Truus:
    9 december 2018
    Bedankt hoor, Marlies.Wij lezen je stukjes altijd met veel interesse.